Benim İleostomi Hikayem

   Dayanılmaz bir hal almıştı...

   Kalın bağırsağımda oluşan bir iç fistül, psoas kası (belin iki yanından inen büyük kaslar) içerisine açılmış ve iltihapla beraber bağırsak içeriği de bu kas içerisine dolmuş durumda idi. Buraya Girişimsel radyolojide müdahale edildi ve iki adet drenaj hortumu ve torbası takıldı. Bu torbanın bir tanesiyle tam 6 ay yaşadım ve kaç kez müdahele yapıldı hatırlamıyorum. bu fistülün kapanması için uzun süre en üst düzey antibiyotiklerden tutunda, aç bırakılarak beslenme solusyonlarıyla beslenmeye (yiyecek gitmezse kapanır mantığıyla)   kadar çok yöntem denendi fakat. torbalara yine de barsak içeriği geliyordu. Kalın Bağırsağımın Bir kaç Yerinde daralma vardı.

   Son çare olan ameliyat için karar verilmişti. Fakat Kolonun tamamımı alınacak yoksa son kısım bırakılacak mıydı? Bağırsağımın tamamının alınacağını duyunca şok oldum. düşünsenize ömür boyu bir torbayla yaşayacaktım ve nerdeyse hiçbir şey yapamayacaktım.. Ağladım.. 

   Artık çarem yoktu ve dayanacak gücümde kalmamıştı.. Herşeye razıydım ve ameliyat için yalvarmaya başlayacaktım artık. 

   Sonunda ameliyat oldum genç olduğum ve benimde isteğimle rektum alınmamıştı. Ameliyat sonrası biraz sıkıntılı geçiyor tabi.İlk adım,İlk gaz,ilk gaita, ilk torba boşaltımı,ilk adaptör değişimi,ilk yemek...Ameliyat büyük ameliyat olsada insan o anda ilahi bir güçle hepsine sabır gösteriyo ve atlatıyo. Eğer ameliyat olacaksanız gözünüzü kapatın ve herşeyin daha güzel olacağını düşünün.Neyseki bir süre sonra hepsine alışıyor insan. İlk başlarda adaptör pasta torba derken ve ufak tefek kazalar yaşayarak alıştım bu torbalı yaşama.

  İnanın insan her şeye alışıyor. Tabiki ailenin desteği çok önemli. Eşimin insan üstü çabası,anlayışı ve desteği ile ayaktayım ve normal yaşantıma döndüm gibi. Yapamayacağınız tek şey ağır sporlar onun dışında yüzmek dahil hemen herşeyi yapabiliyorsunuz. Biraz da görüş açısı tabi. Kendinize uzaktan bir gözle bakmayın kendi içinizden ve kendiniz olarak bakın. Dışardan bakarsanız acırsınız kendinize. Ne gerek var. Her zaman daha kötüsü olduğunu bilerek yaşama tutunmak gerek.

   Şimdi hasta olmayan ince bağırsağımında hasta olduğunu biliyorum. Bu beni biraz üzüyor. Fakat geçen sene bu zamanlar ölümü beklediğim geliyor aklıma halime şükrediyorum. 

   Hayat Böyle okuyucu... Herkesin derdi var sizin yok mu sanki... Benim görüşüm hayatta zengin,fakir,sakat,sağlam,kadın,erkek herkesin aynı zorluktaki teste tabi olduklarıdır.. Sizde biraz düşünün bu gerçeği göreceksiniz.   "Lüzumsuz"